ACTUEEL : BOEKEN OVER HOUT EN VUUR
Bij ons is zo goed als alle “natuur” weg en is het vervreemding troef. Op een ander (neem Scandinavië, Centraal Europa) hebben velen in het verleden tijdig beseft en blijven ze meestal tot vandaag beseffen dat ze nog behoorlijk wat natuur hebben en dat ze daar zuinig op moeten zijn.
De fascinatie voor vuur en hout leeft nog wel overal, ook bij de “losers” en zij het in verschillende vormen. Werken de genen van de natuurmensen van ooit nog door in de Noren die hun houtvoorraad organiseren of in de bushcrafters in onze Ardennen ? Bevestigen de mensen van nu via allerlei vuurmaakrituelen de band met de voorgeschiedenis ?
Niet toevallig zijn er onlangs een aantal opmerkelijke boeken op de markt gekomen die hierop inspelen. De bestsellers zijn “De Man en het hout” (2015, oorspr.titel Hel ved, in het Engels Norwegian Wood) van de Noorse romanschrijver Lars Mytting en “Vuur” (2017, oorspr.titel The Art of Fire) van de Britse survivalexpert Daniel Hume.
“De Man en het hout” biedt o.m. een handleiding voor alles wat te maken heeft met het kappen, hakken, stapelen en in de fik steken van alle soorten hout.
In de wilde natuur gold en geldt immer de regel dat wie geen vuur kan maken een vogel voor de kat is. Wie morgen een ontplofte kerncentrale of het uitbreken van Wereldoorlog 3 weet te overleven en zonder elektriciteit zit, zal er hulpelozer aan toe zijn dan de Neanderthalers, als het ware zo’n 5000 jaar teruggekatapulteerd in de prehistorie. En er zal dan geen Prometheus zijn die een sintel gaat stelen op de Olympus.
Met voornoemde boeken vallen er minstens gaten in onze cultuur te dichten met betrekking tot erfgoed dat diezelfde cultuur veel meer onderbouwd heeft dan we kunnen vermoeden.
“Vuur” beschrijft zo bvb ongeveer alle (ook oeroude) vaardigheden om vuur te maken, die nu terug aan bod komen op “bush skills”-trainingscursussen : de vuurboor, de vuurboog, de vuurzaag, het vuurkoord enz. Ergens grijpt het ook terug op het tijdenlang populaire slaan van vonken om die op te vangen in een gedroogd stuk tonderzwam. De 5000 jaar oude ijsmummie Ötzl die in 1991 in de Alpen werd gevonden had die al op zak…
(Zie ook Nieuwsbrieven 2015 en 2017, rubriek Nieuwe Boeken)