DE VOGELS VAN DE OUDHEID
Het is een ietwat raar besef dat zowat alle vogels die wij vandaag kennen ook zo’n 2500 jaar geleden in Europa voorkwamen : alleen veel en veel talrijker, omdat alles, ook de steden bijvoorbeeld, toen nog stukken “landelijker” was. En in dezelfde gedaantes, wat niet helemaal van de mensen kan gezegd worden.
De mensen waren er ook veel meer vertrouwd mee dan nu. Vogels als zwaluw, koekoek en kraanvogel speelden een referentierol als aankondigers van seizoenen aan grotendeels agrarische bevolkingen.
Die grote vertrouwdheid vinden we terug in de literatuur en andere kunst.
Al in de eerste verzen van Homeros’ Ilias worden dode krijgers aan de gieren gelaten : “oioonoisi te daita…”. In zijn Fabels voert Aisopos 30 verschillende vogelsoorten op, Aristophanes in zijn Vogels e.a. komedies 75 en Ovidius in de Metamorphoses ca.50. Op het “lentefresco” in Akrotiri/Santorini (1650 v.C.) vliegen zwaluwen en op de muurschilderingen van Pompeï staan alvast 80 vogelsoorten. Vergeet ook de beroemde Villa van Boscoreale niet of de Villa van Livia bij Prima Porta.
Vogels komen verder voor op gebruiksvoorwerpen, op muntstukken (bvb de steenuil op de legendarische Atheense vierdrachmestukken), in spreekwoorden en rituelen (de oionoskopoi en de auguren). En in de levensbelangrijke arend-emblemen van de Romeinse legioenen. De aquila-standaard was niet alleen een symbool van het legioen, maar ook van de macht en de eer van Rome…